Promieniowanie podczerwone jest naturalne i emitowane przez powierzchnię każdego ogrzanego ciała oraz wszystkie otaczające nas obiekty o temperaturze powyżej 0°K.
Każde ciało o temperaturze większej od zera bezwzględnego emituje promieniowanie cieplne. Już w temperaturze kilku kelwinów ciała emitują promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie dalekiej podczerwieni, ciała o temperaturze pokojowej emitują najwięcej promieniowania o długości fali rzędu 10 μm. Przedmioty cieplejsze emitują więcej promieniowania i o mniejszej długości, co pozwala na ich łatwe wykrycie.
W połowie XIX w. Gustav Kirchhoff sformułował prawo promieniowania. Prawo to mówi, że zdolność emisyjna ciała będącego w równowadze termodynamicznej zależy wyłącznie od jego temperatury. Następnie Józef Stefan i Ludwig Boltzmann opisali moc wypromieniowywaną przez ciało doskonale czarne o określonej temperaturze zależnością:
Φc = σT4
gdzie:
Φc – strumień energii wypromieniowywany w kierunku prostopadłym do powierzchni ciała doskonale czarnego [W/m2],
σ – stała Stefana–Boltzmanna,
T – temperatura [K].
W 1900 roku prawo promieniowania zostało opisane przez Maksa Plancka. Prawo przedstawia rozkład długości fal promieniowania cieplnego. Każde ciało o temperaturze wyższej od 0 K jest źródłem promieniowania. W rzeczywistych warunkach promieniowanie to jednak nie w pełni podlega ogólnym prawom określonym dla ciała doskonale czarnego, m.in. na skutek zjawisk absorpcji i odbicia.
Pogłębiaj swoją wiedzę, czytaj poradniki
Opracowanie redakcja www.klimatyzacja.pl, www.ogrzewnictwo.pl [AJ] Materiał objęty prawem autorskim. Publikacja w części lub w całości wyłącznie za zgodą redakcji.
Wykorzystane zdjęcia: Systema Polska