Systemy ogrzewania ściennego – alternatywa dla podłogówki?

Wybór idealnego systemu ogrzewania w naszym nowym domu może stanowić spore wyzwanie. Z jednej strony wysokie ceny energii zmuszają do szukania oszczędności, z drugiej zaś ważny jest komfort cieplny oraz elegancja wnętrz. Pewnym kompromisem wydają się być różne rodzaje ogrzewania płaszczyznowego: popularna podłogówka oraz zdecydowanie mniej znane ogrzewanie ścienne.

Jednak to dwie różne technologie, zaś wybór między nimi zależy od konkretnych potrzeb i okoliczności. W artykule przyjrzymy się mniej znanemu ogrzewaniu ściennemu, omówimy wady i zalety tego rozwiązania.

Czym jest ogrzewanie ścienne?

W systemach ściennych elementy grzewcze znajdują się w ścianach budynku (montowane „na mokro” - w tynku – lub pod płytami czy panelami - montaż „na sucho”) lub są instalowane na nich w postaci specjalnych paneli. Ogrzewanie ścienne stanowi jedyny układ ogrzewania płaszczyznowego, w którym straty ciepła uzupełniane są bezpośrednio na przegrodach zewnętrznych domu. Zyskało ono na popularności dopiero od kilkunastu lat. Można je zastosować zarówno w domach standardowych, jak i nowoczesnych energooszczędnych, zbudowanych zarówno z cegieł jak i na bazie szkieletu drewnianego. Może działać samodzielnie lub stanowić alternatywę dla ogrzewania podłogowego i może być stosowane w sytuacjach, w których podłogówka nie jest wykonalna lub praktyczne. Ogrzewanie ścienne, działając w zakresie od 30 do 45°C, należy do systemów niskotemperaturowych, Podobnie jak podłogowe, jest bardziej ekonomiczne od tradycyjnego ogrzewania wysokotemperaturowego z kaloryferami (temperatura wody: 45-65°C), ponieważ emituje ciepło głównie na drodze promieniowania IR. Ogrzewanie na podczerwień przypomina naturalne i zdrowe ogrzewanie promieniami Słońca, które padając na ludzi powodują wydzielanie sie przyjemnego ciepła. Dzięki temu do osiągnięcia komfortu termicznego przez mieszkańców domu wystarczy temperatura o ok. 2°C niższa niż w przypadku ogrzewania konwekcyjnego za pomocą kaloryferów, co w praktyce przekłada się na oszczędności kosztów ogrzewania o około 6% (choć niektórzy producenci podają nawet ponad 20%).

Systemy ogrzewania ściennego, jako alternatywa dla ogrzewania podłogowego

Do wyboru mamy 3 różne opcje:

Ogrzewanie wodne. Elementy grzewcze stanowią rury wykonane z PE, przez które płynie woda podgrzana do odpowiedniej temperatury, zapewniającej komfort termiczny we wnętrzach. Taki system jest zatem bardzo podobny do wodnego ogrzewania podłogowego. Rury umieszcza się na specjalnych stelażach, montowanych do ścian wewnętrznych i zewnętrznych za pomocą uchwytów, Całość jest pokrywana tynkiem (montaż na mokro) albo umieszczana za zabudową wykonaną z płyt (montaż na sucho). W sprzedaży znajdują się także różne rodzaje paneli prefabrykowanych, z wykonanymi wyżłobieniami do poprowadzenia rur grzewczych lub już z wbudowanymi rurami: pilśniowe, cementowo-wiórowe, wiórowe, gipsowe, XPS (ze styropianu ekstrudowanego) czy WHP (z gipsu oraz warstwy termoizolacyjnej). Różnią się one wlaściwościami – np. niektóre bardzo dobrze tłumią hałas. Do niektórych z tych płyt zalecane jest użycie radiatorów aluminiowych.
Wodne ogrzewanie ścienne współpracuje z różnymi źródłami ciepła oraz systemami centralnego ogrzewania: np. kotłem na pellet, kotłem gazowym czy pompą ciepła. Kluczem do uzyskania efektywności ogrzewania podtynkowego jest ograniczenie oporu cieplnego, poprzez zminimalizowanie grubości tynku. W odróżnieniu od podłogi, ściana nie kumuluje ciepła, tylko raczej uzupełnia jego straty na bieżąco według zapotrzebowania, za co odpowiada układ regulacji temperatury. Dzięki małej bezwładności cieplnej możliwe jest bardzo dokładne sterowanie takim systemem, co przekłada się na jego wysoką efektywność energetyczną.
Ogrzewanie ścienne elektryczne. Wykorzystuje specjalne kable, maty lub folie grzewcze, zasilane prądem elektrycznym z sieci lub własnej instalacji fotowoltaicznej. Do zalet tego typu systemów należą: szybsze nagrzewanie, prosty montaż (nie wymaga prac mokrych; elementy instalacji najczęściej przykrywane są płytami gipsowo-kartonowymi), cienka warstwa (w przypadku zastosowania folii grzewczych), łatwiejsze i precyzyjniejsza regulacja temperatury (przekłada się na znaczne oszczędności energii) oraz ograniczona do minimum konserwacja. Zasilanie z fotowoltaiki pozwala na znaczne ograniczenie kosztów ogrzewania, ponieważ panele działają cały rok.
Ogrzewanie powietrzne. To najmniej popularny system, wykorzystujący kanały poprowadzone w ścianach. Umożliwiają one przepływ ogrzanego powietrza ze źródła (najczęściej pompy ciepła oraz rekuperatora) do pomieszczeń budynków.

Modułowe panele grzewcze

Ogrzewanie ścienne może być również wykonane z paneli modułowych, zarówno wodnych, jak i elektrycznych. Panele te oferowane są w wersjach do montażu podtynkowego, w formie płyt gipsowo-kartonowych lub do montażu na ścianie czy suficie. Stosunkowo cienkie elektryczne panele ścienno-sufitowe występują w wielu wersjach: prostokątne, okrągłe, białe, czarne czy przezroczyste szklane. Te ostatnie to nowość w branży - jako element grzewczy zastosowano w nich całkowicie transparentną warstwę nazwie „Thermo Glass Energy” zbudowaną z nanowłókien węglowych. Moc paneli elektrycznych waha sie od 150 do nawet 4000 W.

Porównanie systemów ogrzewania podłogowego i ściennego

Zalety ogrzewania podłogowego

Równomierna dystrybucja ciepła w całym pomieszczeniu, ponieważ ogrzane powietrze, jako lżejsze od zimnego, unosi się od podłogi w górę. Tworzy to przyjemne i komfortowe dla ludzi ogrzewanie, bez występowania gorących lub zimnych stref.
Brak unoszenia się kurzu w pomieszczeniach, szybsze schnięcie podłogi po myciu
Efektywność energetyczna. Ogrzewanie podłogowe działa w niższych temperaturach niż tradycyjne systemy C.O. z grzejnikami na ścianach. Dzięki temu zużywa mniej energii do uzyskania komfortu przez ludzi, co przekłada się na oszczędności kosztów.
Większa estetyka i dostępna powierzchnia. Instalacja pozostaje ukryta pod podłogą, co pozwala na większą swobodę w projektowaniu pomieszczeń.

Zalety ogrzewania ściennego

Łatwa instalacja. Płaskie grzejniki czy moduły można łatwo zamontować na ścianach istniejących pomieszczeń, co umożliwia szybką i sprawną modernizację lub naprawy systemu, bez ingerencji w konstrukcję podłogi (np. kucie w przypadku cieknących rur).
W przypadku systemów wodnych istnieje możliwość chłodzenia pomieszczeń latem (klimatyzacji). Wystarczy do tego temperatura wody w granicach 16...20°C.
Szybkość nagrzewania się pomieszczeń. Grzejniki ścienne szybko się nagrzewają, co umożliwia krótszy czas uzyskanie wymaganej temperatury w pomieszczeniu, niż przy ogrzewaniu podłogowym, zwłaszcza wodnym.
Niemal całkowity brak konwekcji w pomieszczeniu, co zapobiega przesuszaniu powietrza oraz unoszeniu się kurzu, co jest bardzo ważne dla alergików.
Podczas planowania modernizacji systemów grzewczych w starszych budynkach, może się okazać, że zainstalowanie ogrzewania podłogowego nie jest możliwe. Wówczas dobrą alternatywą może być ogrzewanie ścienne z grzejnikami aluminiowymi. Zostanie szybko zainstalowane i pozwoli na wydajne ogrzewanie pomieszczeń, bez konieczności ingerencji w istniejącą konstrukcję podłogi.
Elementy grzewcze ukryte w ścianie dają dużą swobodę aranżacji wnętrza domu. Tradycyjne grzejniki stanowią tu ograniczenie, ponadto mogą być mało estetyczne.

Wady ogrzewania podłogowego

Wyższe koszty instalacji, spowodowane koniecznością ułożenia rur lub elektrycznych elementów grzejnych oraz dostosowania konstrukcji podłogi.
Długi okres wygrzewania instalacji po wykonaniu - nawet 30 dni.
Wolniejsze ogrzewanie: Ogrzewanie podłogowe, szczególnie wodne, wymaga nieco czasu, aby ogrzać pomieszczenie do ustawionej temperatury, Może to być kłopotliwe dla niektórych użytkowników.
Problemy z konserwacją i naprawami.: Jeśli dojdzie do uszkodzenia rur, naprawa może wymagać skucia podłogi, ułożenia nowych rur, zalania ich betonem a następnie ułożenia nowych płytek ceramicznych. Powoduje to bardzo wysokie koszty oraz niedogodności w postaci oczekiwania na fachowców.

Wady ogrzewania ściennego

Trudniejsza aranżacja wnętrz w niektórych przypadkach. Ściany, w których zainstalowano systemy grzewcze, nie powinny być przysłonięte meblami ani większymi elementami dekoracyjnymi. W przeciwnym razie może dojść nierównomiernego rozprowadzania ciepła i powstawania gorących/zimnych stref w pomieszczeniu. Ostrożności wymaga również wieszanie półek, ponieważ wiercenie otworów w celu osadzenia kołków rozporowych może uszkodzić system grzewczy.
Nieco wyższe koszty instalowania pod tynkiem niż w przypadku ogrzewania podłogowego, co wynika z mniejszej popularności tego rozwiązania.
Niekorzystny efekt wizualny w przypadku grzejników aluminiowych. Są one widocznymi elementami na ścianie, co może wpływać na estetykę pomieszczenia i ograniczać możliwości jego aranżacji.
W przypadku montażu pod tynkiem gipsowym, przed pierwszym uruchomieniem ogrzewania trzeba odczekać około 2 tygodni, aż warstwa tynku całkowicie wyschnie

Pogłębiaj swoją wiedzę, czytaj poradniki

Opracowanie redakcja : (T.H.)

Materiał objęty prawem autorskim. Publikacja w części lub w całości wyłącznie za zgodą redakcji portalu www.ogrzewnictwo.pl