Zasady doboru izolacji rur i przegląd najczęściej stosowanych systemów instalacyjnych
Do najczęściej stosowanych materiałów w instalacjach grzewczych stosuje się takie materiały jak: stal, miedź, tworzywa sztuczne. Jednak na bazie wieloletnich doświadczeń, w obecnych czasach zaczęto w przypadku instalacji centralnego ogrzewania i instalacji ciepłej wody użytkowej, stosować rury z tworzyw sztucznych oraz z miedzi, ponieważ stal mimo stosunkowej niskiej ceny ma sporo wad, do których zaliczyć należy przede wszystkim zachodzące w niej stosunkowo szybko procesy korozyjne i co z tym idzie zarastanie światła przewodów i wynikających w związku z tym problemów eksploatacyjnych.
W nowoczesnych rozwiązaniach przy projektowaniu i wykonawstwie instalacji grzewczych, stosuje się najczęściej systemy instalacyjne z tworzyw sztucznych oraz systemy wielowarstwowe. Jako najważniejsze z ich zalet wymienić należy ich bardzo dobre właściwości izolacyjne, a także to iż przewody te są lekkie i łatwo je montować co niezmiernie ułatwia pracę instalatorom a sposób ich łączenia zapewnia szybką i łatwą pracę montażową oraz szczelność połączeń [1]. Różnego rodzaju przewody z tworzyw sztucznych i ich połączenia, łącznie ze złączkami, stanowią nowoczesne systemy do budowy instalacji i c.o., c.w.u. i mające zastosowanie do ogrzewania grzejnikowego oraz płaszczyznowego. W przypadku centralnego ogrzewania izolację cieplną dobiera się w oparciu o przepisy i normy zawarte m.innymi w PN – B-02421:2000. Izolację cieplną należy zastosować na prostych odcinkach, połączeniach przewodów, na ich skrzyżowaniach czyli na kształtkach je łączących, na przewodach prowadzonych w pomieszczeniach nie ogrzewanych oraz pomieszczeniach kotłowni, węzła cieplnego. Dobór otuliny oraz grubość jej ścianek zależy od zakresu temperatur oraz warunków jej stosowania. W przypadku kiedy materiał izolacyjny ma inne właściwości cieplne niż określone w wyżej cytowanej normie należy określać je za pomocą wzorów lub tablic podanych przez producentów w specyfikacji technicznej.
Natomiast jeżeli chodzi o przegląd najczęściej stosowanych materiałów przewodów w instalacjach centralnego ogrzewania, zbudowanych w taki sposób, że nie ma potrzeby stosować dodatkowej otuliny zewnętrznej, to tutaj na uwagę zasługują tworzywa sztuczne np: tworzywa z polietylenu o symbolu PE-X jest to tzw. polietylen wysokiej jakości usieciowany, PB- polibutylen, PP- polipropylen, Cu –miedź, PCV-C – chlorowany polichlorek winylu. Jeżeli chodzi o systemy wielowarstwowe – są to systemy, w których zewnętrzna i wewnętrzna warstwa przewodu wykonana jest z tworzywa sztucznego, zaś środkowa wewnętrzna wykonana jest z metalu np. miedzi, albo też tworzywa nieprzepuszczającego tlenu: na przykład z barierą antydyfuzyjną z aluminium np. PEX/Al/PEX. Warstwy w tym systemie są wzajemnie klejone. Zakres stosowania tych materiałów wynika z ciśnienia roboczego i temperatury roboczej. Systemy z PEX mogą pracować w temperaturze nieprzekraczającej 90-95°C i zachowują elastyczność do - 10oC [1], można je łączyć złączkami stalowymi i miedzianymi, są elastyczne i można im nadawać dowolne kształty. Systemy z polipropylenu oznaczone symbolem PP mają większą wytrzymałość i sztywność niż tworzywa z PEX, mają zastosowanie jako piony, gałązki i podejścia, bowiem w temperaturze ok. 0°C stają się bardziej kruche i podatne na uszkodzenia. Można je stosować w instalacjach ciepłej wody użytkowej, centralnego ogrzewania, instalacjach przemysłowych a także w rurach drenarskich i osłonowych oraz w instalacjach i sieciach kanalizacyjnych. Polibutylen PB stosowany jest od dawna w instalacjach c.o. wytrzymuje temperaturę od 90-95°C, ale ponieważ wykazuje się dużą elastycznością, także przy niskich temperaturach do -15oC, stosowany jest obecnie m.innymi w instalacjach z wodą lodową oraz do instalacji wodociągowych i c.o. oraz przy ogrzewaniu podłogowym. Systemy wielowarstwowe PEX/Al/PEX są stosowane tam, gdzie należy zastosować twardsze materiały niż z samych polimerów.
Natomiast instalacje z PVC - polichlorku winylu najczęściej są wykorzystywane do budowy instalacji wod-kan. Łączy się na tzw. gwint lub stosuje się złączki klejone a w przypadku instalacji kanalizacyjnych należy stosować łączenia kielichowe. Jeśli chodzi o miedź to stosowana jest tam, gdzie istnieje konieczność zastosowania materiału odpornego na wysokie temperatury np. do instalacji grzejnikowych z grzejnikami. Instalacje z miedzi wykonuje się z rur twardych, półtwardych i miękkich. Stal natomiast wykorzystywana jest do budowy instalacji wodociągowych, systemów p.poż. a także w systemach kanalizacyjnych, ale tego typu materiał coraz rzadziej jest stosowany i wypierany przez instalacje z tworzyw sztucznych, chociaż w dalszym ciągu przewody te są najtańsze na rynku.
Pogłębiaj swoją wiedzę, czytaj poradniki
Opracowanie redakcja, www.klimatyzacja.pl, www.ogrzewnictwo.pl [AJ]
Materiał objęty prawem autorskim. Publikacja w części lub w całości wyłącznie za zgodą autora.
