Energooszczędny bojler do pieca na ekogroszek. Na co zwrócić uwagę przy wyborze bojlera do pieca z podajnikiem?

Piece i kotły centralnego ogrzewania 5 klasy na ekogroszek znajdują się wśród najczęściej wybieranych w ostatnich latach źródeł ciepła dla domów jednorodzinnych. To oszczędne i ekologiczne rozwiązanie dla budynków o małej i dużej powierzchni.

 Ekogroszek jest stosunkowo tani a zarazem kaloryczny, zaś nowoczesne, zautomatyzowane piece i kotły zapewniają komfort obsługi. Jednak przy wyborze urządzenia grzewczego dla naszego domu powinniśmy wziąć pod uwagę również przygotowanie ciepłej wody użytkowej, z której przecież wszyscy korzystamy cały rok. W artykule wyjaśnimy, dlaczego tak ważny jest prawidłowy dobór zasobnika na c.w.u.

Piece na ekogroszek z podajnikiem

Nowoczesne piece i kotły na ekogroszek wyposażone są w automatyczny wysokoefektywny retortowy palnik węglowy oraz sterownik mikroprocesorowy, który zapewnia prawidłowy przebieg procesu spalania i utrzymywanie ustawionej temperatury ogrzewanej wody w kotle. Obsługa takich kotłów jest bardzo wygodna, ogranicza się do uzupełnienia paliwa oraz usunięcia popiołu raz na kilka – kilkanaście dni. Za dostarczanie ekogroszku do komory spalania odpowiada automatyczny podajnik ślimakowy. Zapewnie on, że opał będzie dawkowany równomiernie, w optymalnych ilościach odpowiadających aktualnym potrzebom. Przekłada się to bezpośrednio na wysoką wydajność i ekonomiczność takiego rozwiązania. Stosowane paliwo, czyli ekogroszek, cechuje się wysoką kalorycznością – minimum 24 MJ/kg oraz przystępną ceną, jednak powinno się go kupować od sprawdzonych dostawców, posiadających odpowiednie certyfikaty, gdyż na rynku oferowane sa również tańsze paliwa o znacznie gorszej jakości.

Jakie parametry mają nowoczesne piece na ekogroszek

Współczesne piece i kotły na ekogroszek to urządzenia spełniające wymagania 5 klasy efektywności energetycznej zgodnie z normą PN-EN 303.5:2012 oraz europejskiej Dyrektywy Ekoprojekt. Zgodnie z wymaganiami unijnymi, dla kotłów na ekogroszek z automatycznym podajnikiem, o nominalnej mocy cieplnej ≤20 kW (wystarczającej dla większości domów jednorodzinnych), sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń nie może być mniejsza niż 75 %, ponadto emisje cząstek stałych muszą być ≤40 mg/m³, organicznych związków gazowych ≤20 mg/m³, tlenku węgla ≤500 mg/m³ zaś tlenków azotu ≤350 mg/m³. Nowoczesne kotły 5 klasy to urządzenia niskotemperaturowe. Oznacza to obniżoną temperaturę czynnika grzewczego – znajdująca się w nich woda nie osiąga temperatury ponad 75°C, może być również obniżona do 40°C lub mniejszej wartości. Oznacza to znaczne zmniejszenie kosztów ogrzewania, przy zachowaniu wymaganej wydajności grzewczej.

Przygotowanie ciepłej wody użytkowej w domu jednorodzinnym i dobór pojemności bojlera

Sposób przygotowania c.w.u. może się różnić w zależności wybranego urządzenia grzewczego. W  przypadku kotłów na paliwa stałe stosuje się zasobniki ciepłej wody użytkowej, czyli tak zwany bojlery. Magazynują one pewną ilość wody pobranej z wodociągu lub własnej studni, która zostaje następnie podgrzana i wykorzystana przez domowników, np. do kąpieli czy zmywania naczyń. Temperatura wody w zasobniku jest regulowana przez termostat. Dobór pojemności zasobnika na c.w.u. powinien odbywać się w oparciu o liczbę użytkowników, rodzaj punktów poboru oraz np. pojemność wanny. Zwykle przyjmuje się, że 4 osobowa rodzina zużywa około 300 l ciepłej wody na dobę. Pamiętajmy jednak, że deszczownice lub wanny o dużej pojemności mogą znacząco zwiększyć zapotrzebowanie na c.w.u.

Specyfika instalacji C.O. w budynkach z piecami na paliwa stałe

Niektóre modele pieców i kotłów na ekogroszek maja zaznaczone w specyfikacji, że mogą być podłączane tylko do otwartych układów C.O. Tego typu systemy są zabezpieczone otwartym, przelewowym naczyniem wzbiorczym i stosowane w instalacjach grzewczych ze źródłami ciepła, których nie można natychmiastowo wyłączyć w przypadku przeciążenia (przegrzania) instalacji. Takimi źródłami są między innymi kotły na paliwa stałe. Jednak montaż kotłów na paliwo stałe w układzie zamkniętym jest w Polsce dopuszczony od 2009 roku. Warunkiem jest zainstalowanie urządzenia zbiorczego do odprowadzania nadmiaru ciepła. Kotły pracujące w układzie zamkniętym osiągają wyższą sprawność, zaś instalacja C.O. się nie zapowietrza i jest bardziej odporna na korozję. W układach zamkniętych, zamiast naczyń wzbiorczych, montowane są naczynia przeponowe. Ponadto specjaliści zalecają montaż zaworu bezpieczeństwa, odpowietrznika i manometru. Zabezpieczenie przed przegrzaniem stanowi wężownica z zaworem jednofunkcyjnym schładzająca całą instalację lub zawór schładzający dwufunkcyjny, dopuszczający zimną wodę do powrotu kotła.

Rodzaje zasobników c.w.u.

Stosowane zasobniki ciepłej wody użytkowej pod względem zasady działania dzielą się na dwa rodzaje: z wężownicą oraz z płaszczem wodnym. Obydwie te technologie mają swoje zalety i wady.

Zasobniki z wężownicą. Najczęściej wykorzystywane w domach jednorodzinnych, w wersji stojącej. Wężownica to specjalna rura, wykonana ze stali nierdzewnej, umieszczona wewnątrz zasobnika, w której przepływa gorąca woda, ogrzewana przez kocioł. Wężownica podgrzewa wodę w zasobniku, bez mieszania jej z wodą kotłową z instalacji C.O. Zaletami bojlera z wężownicą są: krótki czas podgrzewania wody, co podwyższa komfort użytkowników oraz  możliwość podłączenia 2 niezależnych źródeł ogrzewania. Natomiast wadę urządzeń z wężownicą stanowi jej niewielka powierzchnia grzewcza, co przekłada się na małą ilość produkowanej c.w.u.. Problem ten częściowo rozwiązują popularne ostatnio bojlery z podwójną wężownicą. Dobre urządzenia tego typu są przystosowane do podłączenia grzałki elektrycznej, co zapewni dostęp do ciepłej wody użytkowej także poza sezonem grzewczym lub w razie awarii kotła.

Zasobniki z podwójnym płaszczem wodnym. Tego typu bojler składa się z 2 zbiorników, z których jeden jest umieszczony w drugim. W przestrzeń pomiędzy ściankami wewnętrznymi a zewnętrznymi ściankami bojlera wtłaczana jest gorąca woda z instalacji C.O., podgrzewana przez kocioł lub inne źródło. Ta gorąca woda, znajdująca się w zbiorniku zewnętrznym, czyli pierwszym płaszczu, ogrzewa wodę zbiorniku wewnętrznym, czyli drugim płaszczu. Główną zaletę bojlerów płaszczowych stanowi znacznie krótszy czas uzyskiwania ciepłej wody użytkowej o żądanej temperaturze, niż w przypadku bojlerów z wężownicą czy elektrycznych. Niektórzy producenci podają, że bojlery dwupłaszczowe nagrzewają się nawet 4 razy szybciej w porównaniu do zwykłych bojlerów z wężownicą typu U. Wynika to z dużej powierzchni grzewczej – największej spośród wszystkich typów bojlerów. Jest ona dodatkowo zwiększona, dzięki karbowanej powierzchni zbiornika wewnętrznego. Kolejna zaleta tego typu zasobników to wolniejsze wychładzanie się wody w zbiorniku wewnętrznym, ponieważ jest ona cały czas podgrzewana przez wodę w płaszczu zewnętrznym. Te właściwości bojlerów płaszczowych o przekładają się na wyższy komfort użytkowników (ryzyko, że zabraknie ciepłej wody dla kolejnej osoby korzystającej z łazienki zostaje zminimalizowane) oraz niższe koszty wytwarzania c.w.u. Obecnie produkowane są zasobniki dwupłaszczowe o pojemnościach nawet do 750 l, co zaspokoi potrzeby każdego domu jednorodzinnego. Podobnie jak w przypadku bojlerów z wężownicą, niektóre urządzenia dwupłaszczowe są przystosowane do podłączenia grzałki elektrycznej, Natomiast wadą tego typu bojlerów są ich większe rozmiary, co może mieć znaczenie w przypadku małych kotłowni. Ponadto, bojler dwupłaszczowy może nie dorównywać temu z wężownicą pod względem wydajności, np. w sytuacjach, gdy trzeba podgrzać większą ilość wody w krótkim czasie. Ponadto, pod względem orientacji montażu, bojlery oferowane są, jako stojące/pionowe oraz poziome/podwieszane. Wersja pionowa najlepiej sprawdza się tam, gdzie występuje bardzo wysokie zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową, np. w wieloosobowych gospodarstwach domowych. Oferowane w wersjach o pojemnościach nawet do 750l, jednak zajmują sporo miejsca. Wady tej nie posiadają bojlery podwieszane poziome, jednak ich pojemność jest mniejsza, ponadto wymagają solidnego przymocowania do ściany.

Bojlery energoooszczędne

Współcześnie produkowane bojlery, zarówno z wężownicą, jak i z podwójnym płaszczem, cechują się wysoką energooszczędnością. Niektóre zasobniki, dzięki pokryciu powierzchni wewnętrznej żywicą, nie wymagają użycia anody magnezowej, co oznacza niższe koszty eksploatacji (anoda, chroniąca przed korozją metalowe elementy bojlera, musi być wymieniana raz na rok, a jej koszt to ok. 100 zł). Zewnętrzną izolację termiczna zasobnika stanowi pianka poliuretanowa lub polietylenowa. Zapobiega ona wychłodzeniu wody w zbiorniku na skutek strat cieplnych. Niektóre modele dodatkowo wyposażone są w pokrowiec ze skaju, który nie tylko dodatkowo izoluje cieplnie, ale i nadaje estetyczny wygląd. Użytkownicy mogą też samemu ocieplić swój bojler za pomocą wełny mineralnej. Bojlery dwupłaszczowe, dzięki swojej specyficznej konstrukcji, charakteryzują się dużą powierzchnią wymiany ciepła oraz zdolnością do jego magazynowania, co przekłada się na znaczne oszczędności energii. Ponadto niektóre modele, podobnie jak bojlerów z wężownicą, posiadają wbudowany atomizer, ograniczający zjawisko mieszania się zimnej wody z gorącą, co dodatkowo zmniejsza straty energii.

Dodatkowy kocioł gazowy w domu z kotłem na ekogroszek

Takie rozwiązanie zapewnia większy komfort obsługi systemu grzewczego. Dodatkowe źródło ciepła w postaci kotła gazowego może ogrzewać dom i podgrzewać ciepłą wodę użytkową poza sezonem grzewczym. Ponadto pozwala ono mieszkańcom domu wyjechać na dłużej, bez obawy o wychłodzenie budynku. Dodanie kotła gazowego wymaga wyznaczenia dla niego odpowiedniego miejsca, przygotowania instalacji C.O. oraz oczywiście doprowadzenia gazu. Małe urządzenia (szczególnie te uzupełniające) możemy zamontować w łazience lub kuchni albo też zawiesić na ścianie. Jednak nowoczesne kotły gazowe nie mogą być podłączone bezpośrednio do instalacji C.O. z piecem węglowym, pracującej w układzie otwartym, ponieważ wymagają układu hydraulicznego ciśnieniowego, czyli tzw. zamkniętego. Rozwiązaniem tego problemu jest oddzielenie kotła gazowego od istniejącej instalacji za pomocą wymiennika ciepła, bądź podłączenie go do układu zamkniętego, spełniającego wymagania w odniesieniu do kotłów na paliwa stałe. Jako kocioł uzupełniający można wykorzystać kocioł gazowy dwufunkcyjny przepływowy. Takie modele są przeznaczone zasadniczo dla małych domów jednorodzinnych. Realizują jednocześnie 2 funkcje: ogrzewania domu (np. za pomocą kaloryferów czy podłogówki) oraz ogrzewania wody użytkowej (bojlera). Niektóre modele posiadają wbudowany niewielki zasobnik CWU (pojemność od kilku do kilkunastu l), który skraca czas oczekiwana na ciepłą wodę.

Pogłębiaj swoją wiedzę, czytaj poradniki

Opracowanie redakcja : (T.H.)

Materiał objęty prawem autorskim. Publikacja w części lub w całości wyłącznie za zgodą redakcji portalu www.ogrzewnictwo.pl