4 podstawowe błędy – armatura grzewcza i CWU
W instalacji grzewczej z obiegiem ciepłej wody użytkowej stosuje się różne zawory i urządzenia regulacyjne. Prezentujemy 4 podstawowe błędy, których należy unikać w instalacji z zaworem obrotowym, zaworem przełączającym czy termostatycznym zaworem mieszającym.
Możliwy zakres i rodzaj błędów zależą od tego, z jakim zaworem ma do czynienia instalator. W odniesieniu do termostatycznych zaworów mieszających, stosowanych np. do zabezpieczania „podłogówki”, kotła na paliwo stałe, obiegu ciepłej wody użytkowej, mogą być to:
Błąd 1: Źle dobrany zawór pod kątem średnicy
Zbyt duża średnica zaworu (przekroczona wartość DN) może utrudniać łatwy i prawidłowy montaż zaworu w istniejącej instalacji. Z kolei zawór, który nie ma odpowiednio dopasowanej wartości przepływowej KVS, może pracować niedokładnie. Złotą zasadą doboru termostatycznego zaworu jest wybór termostatycznego zaworu mieszającego w oparciu o wielkość, rodzaj przyłącza oraz wspomnianą wartość Kvs. Należy brać też pod uwagę zakres temperatur (dla ogrzewania podłogowego nie powinien on być zbyt wysoki). Jeżeli mamy do czynienia z instalacją o większej liczbie poboru, można stosować w niej więcej różnych termostatycznych zaworów mieszających.
Błąd 2: Nieodpowiedni materiał
Jeśli termostatyczny zawór mieszający pracuje w instalacji z ciepłą wodą użytkową, powinien posiadać atest Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego PZH-PIB. Dokument potwierdza, że element armatury został wykonany z materiałów niemających wpływu na jakość ciepłej wody użytkowej. Dodatkowo, podejmuje się coraz więcej działań, by całkowicie zrezygnować z ołowiu w produkcji mosiężnych zaworów. Przykładem produktu dopuszczonego do kontaktu z CWU są termostatyczne zawory mieszające serii VTA320,520. Wybrane indeksy są dostępne w wersji o znikomej zawartości ołowiu (wersja „LF”).
Błędne decyzje można podjąć również zarówno w stosunku do termostatycznych zaworów mieszających, jak i zaworów obrotowych (błędy nr 3 i 4).
Błąd 3: Zawór bez sterowania
Termostatycznych zaworów nie można montować razem z siłownikiem. Działają one bez zasilania elektrycznego, tylko w oparciu o pracę termostatu wewnętrznego. Natomiast jeżeli w instalacji stosuje się jednak zawór obrotowy (np. do zabezpieczenia „podłogówki”), należy dobrać do niego odpowiedni siłownik lub sterownik zintegrowany z siłownikiem. Kluczowymi parametrami, które należy brać pod uwagę w przypadku wybierania zaworu obrotowego są: odpowiednie wielkości przyłącza DN, funkcje, które ma spełniać zawór oraz wartość współczynnika Kvs. W przypadku siłowników będą to: rodzaj zasilania, czas obrotu, wielkość minimalnego momentu obrotowego wymaganego przez zawór, który ma współpracować z siłownikiem oraz zasadność wyposażenia siłownika w dodatkowe urządzenia (np. wyłącznik pomocniczy). Zaworami mieszającymi sterują urządzenia o sygnale 3-punktowym lub proporcjonalnym. Jeżeli zawory mieszające są wykorzystywane do przełączania (mniej popularne zastosowanie), należy dobrać do nich siłownik o sygnale 2-punktowym.
Błąd 4: Znikoma izolacja
Dobrze wykonana izolacja chroni instalację (przed np. wilgocią), użytkownika oraz minimalizuje straty ciepła do otoczenia. Do zaizolowania elementów armatury stosowane są materiały o jak najniższej wartości współczynnika przenikania ciepła (U), a także dedykowane osłony. W obecnych czasach odpowiednia izolacja to „must have” energooszczędnego systemu grzewczego z obiegiem CWU.
