W obecnych czasach nastąpił gwałtowny rozwój produkcji urządzeń grzewczych z zastosowaniem technik promieniowania podczerwonego (IR). Na rynku polskim pojawiło się wiele rodzajów elektrycznych promienników podczerwieni. Ich skuteczność jest bardzo różna i zależy od wielu parametrów, z których najważniejszym jest wytwarzana przez emiter (lampę) temperatura warunkująca ich zastosowanie, a przez to wysokość zawieszenia. Wraz ze wzrostem temperatury emitera rośnie całkowita energia promieniowania podczerwonego, a długość fali staje się coraz krótsza. Maksymalne wartości gęstości strumienia ciepła (natężenie promieniowania podczerwonego) występują zawsze w obszarze fal krótkich przy wysokich temperaturach emitera. Biorąc pod uwagę zakres długości fali podczerwonej względem wytwarzanej przez emiter temperatury, dzielimy je na:
Długofalowe promieniowanie podczerwone (IR-C) 3 mikrony - 10 mikronów, typowa temperatura emitera do 700°C. Niska zawartość energii, mała intensywność promieniowania podczerwonego - emitują różową poświatę(widoczną w ciemności)
W związku z długość promieni podczerwonych
Średniofalowe promieniowanie podczerwone (IR-B) 1,4 mikrona - 3 mikronów, typowa temperatura emitera 700°C - 1800°C. Średnia (950°C ) lub duża (>1500°C) zawartość energii, dobra intensywność promieniowania - bezfiltrowe świecące emitery lamp kwarcowo-halogenowych lub tzw. jasne ceramiczne.
Krótkofalowe promieniowanie podczerwone (IR-A) 0,78 mikrona - 1,4 mikrona, typowa temperatura emitera 2200°C. Bardzo duża zawartość energii, oraz wysoka intensywność promieniowania - świecące emitery z filtrem.
Źródło: drewart.com.p