Jakim drewnem palić w kominku?

Jako paliwo do spalania we wkładach i piecykach kominkowych większość producentów zaleca wyłącznie grube, twarde i suche drewno liściaste (grab, buk, jesion, dąb, brzoza, akacja) o wilgotności poniżej 20%. W praktyce oznacza to, że drewno powinno być sezonowane co najmniej przez 2 lata.

Świeże drewno ma małą wartość grzewczą, źle się pali, bardzo dymi i zdecydowanie skraca żywotność kotła i komina. Wydajność kotła spada na 50% możliwości , a zużycie paliwa wzrasta nawet dwa razy.

Wyższa zawartość pary wodnej w spalinach świeżego drewna wpływa niekorzystnie na proces spalania, ponieważ obniża temperaturę spalin znacznie ograniczając dopalanie gazu drzewnego. Prowadzi to do szybkiego zanieczyszczenia szyby oraz co gorsza do zarastania przewodu dymowego.

Kaloryczność mokrego drewna jest ponad dwukrotnie mniejsza, dlatego stosowanie mokrego drewna jako opału znacznie obniża moc kominka.

Paradoksalnie, mokre drewno pali się szybciej! Dzieje się tak z uwagi na konieczność zapewnienia znacznego dopływu powietrza.