Jego minimalna bezpieczna pojemność jest określona zgodnie z normą przenoszącą normę europejską EN 303-5:2012 „Kotły grzewcze – Część 5: Kotły grzewcze na paliwa stałe z ręcznym i automatycznym zasypem paliwa o mocy nominalnej do 500 kW – Terminologia, wymagania, badania i oznakowanie"
Co ciekawe, mówi on o eksploatowanych kotłach, czyli nie tylko nowo kupionych, ale też starszych, instalowanych wcześniej. Firma Cichewicz kotły wychodząc na przeciw konieczności montażu buforów ciepła do pieców z załadunkiem ręcznym, wprowadziła linię tanich zbiorników akumulacyjnych oferowanych w atrakcyjnych pakietach cenowych.
Same korzyści, tak można podsumować zakup akumulatora ciepła, czyli tzw. bufora. Zbiorniki akumulacyjne magazynują energię cieplną, którą wytwarza urządzenie grzewcze, w szczególności te, które mają ręczny załadunek, gdzie mamy nadmiar energii cieplnej, którą trudno kontrolować. Możemy więc ją magazynować i wykorzystywać w zasilaniu instalacji c.o.
Bufor ciepła akumuluje też efektywnie nadmiar energii cieplnej z kotłów c.o zasypowych np. na holzgas, czyli piroltycznych, a także kotłów z podajnikiem. W takich kotłach c.o opalanych słomą, brykietami czy szczapami drewna w momencie rozruchu urządzenia, wytwarza się przyrost energii cieplnej, którą można zagospodarować w akumulatorze ciepła.
Inaczej mówiąc: zamiast zmniejszać temperaturę na kotle, co nie zawsze przynosi efekt, można akumulować energię w buforze ciepła, który później oddaje ją do instalacji przez kilkanaście godzin, a nawet dobę. Jeśli mamy zatem konieczność spięcia paru obiegów grzewczych lub urządzeń grzewczych w jednej kotłowni, możemy zastosować wymiennik płytowy lub bufor ciepła będący jednocześnie sprzęgłem hydraulicznym. Jest on niewiele droższy od wymiennika płytowego, a tańszy od klasycznego sprzęgła hydraulicznego a niesie za sobą wiele korzyści, o których pisaliśmy wcześniej.
Zbiorniki akumulacyjne są wręcz niezastąpione w przypadku kotłowni biwalentnych z pompą ciepła. Pompy ciepła woda – powietrze wymagają bardziej sprawnych buforów z mocniejszą wężownicą, często o pojemności wodnej zmniejszonej w stosunku do pieca stałopalnego. Pompy ciepła mają mniejszą pojemność wodną oraz moc, a ich dobór różni się też od wyboru typowego pieca c.o. Dlatego stosuje się zazwyczaj zbiorniki akumulacyjne dobrze izolowane, ze wzmocnioną wężownicą o pojemności 200 – 500 l.
Do kotłów c.o z zasypem ręcznym, dobór bufora ciepła narzuca sama norma EN 303-5, która mówi o doborze 50 l na 1 kw mocy znamionowej kotła. Nie zawsze jednak w kotłowni mamy miejsce na tak duży zbiornik na wodę jak bufor akumulacyjny. Mamy wówczas wybór: