Urządzenia przygotowujące i magazynujące ciepłą wodę użytkową

Jakie urządzenia służące do przygotowania i magazynowania ciepłej wody użytkowej są dostępne na rynku?

Czym charakteryzują się zbiorniki, zasobniki, podgrzewacze? Jak dobrać urządzenia do istniejącej instalacji c.o.?

O domowych zasobach ciepłej wody w artykule.

Potrzeba ogrzewania wody użytkowej jest oczywista. Odkładając na bok dywagacje o zbawiennych właściwościach zimnego prysznica, skupmy się zatem na zagadnieniu uzyskania ciepłej wody, za co wdzięczni nam będą zwolennicy długich kąpieli. Wodę użytkową przygotujemy, ogrzewając ją w momencie zapotrzebowania bądź magazynując w specjalnych zbiornikach.

Zasobniki ciepłej wody użytkowej

Magazynowanie ciepłej wody w zasobnikach w połączeniu z przemyślaną instalacją wodną pozwala na komfortowe korzystanie z niej w dowolnej chwili, na co nie mają wpływu rozległość instalacji czy też ilość punktów poboru wody. Ponadto zasobniki przeznaczone są do współpracy z układami centralnego ogrzewania – w zależności od źródła ciepła różnią się zaś swoją budową oraz zasadami działania. Woda ogrzewana jest w zewnętrznym źródle ciepła i przekazywana do zasobnika, nie ma on bowiem wbudowanego wymiennika ciepła.

Standardowy zasobnik ciepłej wody użytkowej, który znajdziemy w ofercie niemal każdego producenta, ma formę stalowego zbiornika o kształcie owalu lub prostopadłościanu. Bardzo ważnym elementem urządzenia jest izolacja, dzięki której energia ciepłej wody nie jest oddawana otoczeniu. Straty ciepła ogranicza zazwyczaj warstwa pianki poliuretanowej, dodatkowo urządzenia mogą być izolowane za pomocą kształtek styropianowych o grubości 6 - 18 cm. Zbiornik od wewnętrznej strony powinien być pokryty jedną lub dwoma warstwami emalii ceramicznej, która zabezpieczy powierzchnię przed korozją. W związku z częstymi zmianami temperatury urządzenie może jednak minimalnie się rozszerzać, a w emalii pojawiać się mikropęknięcia. Przed korozją dodatkowo chroni wtedy anoda magnezowa lub aktywna. Anodę magnezową należy co jakiś czas wymieniać – z reguły kontroluje się ją podczas corocznego przeglądu oraz wymienia w przypadku, gdy jej średnica wyraźnie się zmniejszy (zazwyczaj po 3-5 latach, czasami po roku, dwóch). Nowoczesne zasobniki często pokryte są demontowanym, utwardzanym płaszczem oraz obudową i izolacją termiczną, którą zdjąć można na czas transportu oraz montażu. Instalację urządzeń (także na nierównym podłożu) ułatwiają ponadto regulowane podstawy. Dobrze, jeśli zasobnik (a także wymiennik) wyposażony jest w termometr, informujący domowników o temperaturze wody, lub nawet elektroniczne sterowniki.

Ciepła woda dostarczana jest do zbiornika z kotła lub innego podgrzewacza, np. elektrycznego. Tradycyjne zasobniki w przeciwieństwie do wymienników nie są wyposażone w wężownicę, nowocześniejsze modele łączą zaś ze sobą cechy zbiornika buforowego, magazynującego ciepło dla potrzeb c.o., ze zbiornikiem c.w.u. Szacuje się, że zastosowanie takiego zbiornika w instalacjach z kotłami na paliwo stałe z załadunkiem ręcznym pozwala na uzyskanie oszczędności rzędu 20%, ograniczając zbytnie przegrzanie instalacji oraz częsty załadunek paliwa.

Dobór pojemności

Dobierając zasobnik do danej inwestycji, powinniśmy przede wszystkim wziąć pod uwagę liczbę użytkowników korzystających z ciepłej wody użytkowej, liczbę punktów czerpalnych (wanna, umywalka, prysznic itd.) oraz ich rodzaj. Pamiętajmy przy tym jednak, że wahania ilości zużytej w ciągu dnia wody mogą być znaczne i zamykać się w przedziale 15 - 20 do nawet 40 - 80 l na osobę. Za średnie zużycie wody o temperaturze 45ºC na domownika przyjmuje się zazwyczaj ok. 40 l. W domu czteroosobowej rodziny należy więc zainstalować zbiornik o pojemności od 80 do 120 lub (w przypadku wyższego zużycia) 220 litrów.

Na wybór pojemności zasobnika wpływ powinien mieć jeszcze jeden czynnik, a mianowicie moc źródła ciepła. Co prawda, nie ma potrzeby jej zwiększania w przypadku większych zbiorników, należy mieć jednak na uwadze, że czas podgrzania wody użytkowej do pożądanej temperatury wydłuży się w obliczu dużej różnicy pomiędzy zapotrzebowaniem na ciepło do ogrzania oraz ciepła do przygotowania wody. O wiele większe znaczenie ma natomiast moc pompy ciepła, z którą współpracuje zasobnik. Dopasowanie zbiornika do pompy pozwoli na optymalną, bezawaryjną pracę systemu. Pompa ciepła w określonym czasie swojej pracy wytwarza bowiem równomierną ilość ciepła, w instalacji z kotłem zaś możliwe jest zmienianie ilości generowanej energii, a przy tym załączanie i wyłączanie wedle potrzeby. Nie dostosowanie pojemności zasobnika (oraz powierzchni grzewczej wymiennika) do parametrów pompy ciepła spowodować mogłoby jej awaryjne wyłączenie.

Bufor do c.o.

Wartym zauważenia produktem jest zbiornik buforowy – szczególnie użyteczny, gdy nie mamy wpływu na ilość energii przekazywanej wodzie, czyli przy zastosowaniu chociażby kotła zgazowującego drewno lub innego rodzaju kotła na paliwo stałe z załadunkiem ręcznym, a nawet kolektorów słonecznych. Moc uzyskiwaną przez kocioł regulowana jest przecież np. poprzez częstotliwość załadunku, rodzaj paliwa, pojemność komory paleniskowej itp. W instalacjach z kolektorami słonecznymi jesteśmy zaś uzależnieni od aktualnych warunków pogodowych. Ze względu na swoją „multifunkcjonalność” zbiorniki buforowe określane są mianem kombinowanych lub multiwalentnych.

Zbiorniki buforowe wyróżniają się spośród innych swoją budową. Króćce w najniższej części zbiornika najczęściej są sparowane, co pozwala na współpracę z niskotemperaturowymi źródłami ciepła (typu instalacja solarna lub pompa ciepła). Króćce umieszczone najwyżej odpowiadają zaś za współpracę ze źródłami ciepła o wyższej temperaturze, jak np. kotły stałopalne. Instalacje z pompami ciepła projektuje się zawsze tak, by urządzenie pracowało z jak najniższą temperaturą, co pozwala na osiągnięcie jego wysokiej sprawności. Pompa ciepła zasila górną część bufora tylko raz na jakiś czas w celu podgrzania wody użytkowej. Na potrzeby c.o. pompa ciepła zawsze pracuje poprzez dolną część bufora.

W praktyce w przypadku tego typu bufora nigdy nie ograniczamy się do współpracy ze źródłem ciepła o niskiej temperaturze. Podłączane są tu z reguły różne źródła ciepła, a temperatura wody regulowana jest za pomocą zaworu termostatycznego mieszającym. W zbiornikach buforowych magazynujemy wodę grzewczą, a nie użytkową. Woda użytkowa może być podgrzewana w górnej części zbiornika w umieszczonym tam zasobniku lub w wężownicy lub też na zewnątrz bufora w module podgrzewającym ją przepływowo. Odbywa się również np. za pomocą wężownicy zanurzonej w zbiorniku buforowym z ciepłą wodą (zimna woda w wężownicy nagrzewa się przepływając przez zbiornik). Wydajność urządzenia plasuje się tu na niezbyt wysokim poziomie - 9 - 13 l/min. Jeśli zaś zależy nam na szybszym przygotowaniu wody użytkowej, możemy się zdecydować na wymiennik płytowy (do 30 l/min.).

Wymienniki

Z zasobnikami nie należy utożsamiać wymienników (czy podgrzewaczy z zintegrowanym wymiennikiem), które przygotowują ciepłą wodę w momencie jej zapotrzebowania. Woda po podgrzaniu jest dostarczana do danego punktu/punktów poboru. Dzięki temu nie ma potrzeby wygospodarowania dodatkowego miejsca na instalację zbiornika. Wśród zalet wymienników wymienia się poza tym stosunkowo małe zapotrzebowanie na energię (woda podgrzewana jest jedynie w momencie zapotrzebowania na nią). Nie jest to jednak rozwiązanie idealne. W przypadku podgrzewaczy przepływowych punkty poboru wody nie mogą znajdować się w większej odległości od źródła ciepła, ponadto jednoczesny maksymalny pobór wody jest ograniczony (od 5 do 11 l/min.). Oczywiście, największy komfort użytkowania osiągnęlibyśmy poprzez zamontowanie podgrzewaczy przy wszystkich umywalkach, wannie czy prysznicu, oznaczałoby to jednak wyższe koszty inwestycji. Inwestorzy, którzy zdecydowali się na zamontowanie wymienników borykają się poza tym z problemem twardej wody oraz osadzania się kamienia. Najprostszym sposobem walki z nim jest zamontowanie urządzeń uzdatniających wodę. Urządzeniami, które mają już pewną tradycję w polskich domach jednorodzinnych są najczęściej małe, elektryczne podgrzewacze przepływowe do montażu pod lub nad umywalką dostarczające pewną ilość ciepłej wody do jednego punktu czerpalnego lub też większe trójfazowe ogrzewacze, mogące zaopatrzyć kilka punktów jednocześnie. Grzałki bezpośrednio ogrzewające wodę sterowane są obecnie za pomocą płytek, modułów elektronicznych, które odpowiadają za utrzymanie odpowiedniej temperatury. Ogrzewacze przepływowe zasilanie prądem polecane są raczej w przypadku, gdy korzystać z ciepłej wody będziemy raczej sporadycznie lub, gdy nie ma możliwości podłączenia urządzeń gazowych. Tańsze w eksploatacji są wymienniki gazowe.

Innym rodzajem wymiennika gazowego można nazwać dwufunkcyjny kocioł gazowy, który zapewnia jednocześnie ogrzewanie centralne oraz przygotowanie wody użytkowej. Zimna woda użytkowa oraz gorąca woda kotła przepływają przeciwprądowo. Pamiętajmy, że zazwyczaj jednoczesne czasy poboru wody powinny być dość krótkie, inaczej spowodować moglibyśmy spadek temperatury w instalacji c.o.

Podgrzewanie wody

Podgrzewać wodę możemy również za pomocą wymienników wężownicowych lub płaszczowych (w przypadku wymienników płaszczowych – w zewnętrznym zbiorniku przepływa woda grzewcza, w wewnętrznym magazynowana jest woda użytkowa). Podgrzewacze płaszczowe są obecnie jednak uważane raczej za mało efektywne. Młodszą siostrą tego urządzenia jest wymiennik dwupłaszczowy, który umożliwia szybsze nagrzanie wody oraz wyróżnia się większą mocą grzewczą. Warto zwrócić uwagę na możliwość podpięcia wymiennika do wielu źródeł ciepła jednocześnie – urządzenia takie nazywamy wtedy wymiennikami multiwalentnymi. Wymienniki mogą współpracować z różnymi rodzajami instalacji centralnego ogrzewania – z kotłami na paliwo stałe, gaz, olej itp. Najnowsze modele mogą być produkowane przy użyciu technologii falowania powierzchni zbiornika, co pozwala na uzyskanie większej powierzchni wymiany cieplnej oraz zwiększa odporność na ciśnienie.

Wśród dostępnych na rynku rozwiązań atrakcyjną alternatywą są kompletne systemy odpowiadające za podgrzewanie i magazynowanie wody, kompatybilne z wybranymi źródłami ciepła. Systemy buforowego podgrzewania zasobnikowego mogą być wyposażone w zespoły sterujące przepływem, dzięki czemu możliwe jest ukształtowanie warstwowego rozkładu temperatur podgrzewanej wody oraz spożytkowanie jej zgodnie z potrzebą. Tego typu urządzenia są włączone w zamknięty obieg wody grzewczej i nie zawierają wody pitnej (choć urządzenie można połączyć ze stacją wody pitnej). Z instalacją solarną system połączony jest poprzez solarną stację ładującą, która odpowiada za transport ciepła uzyskanego przez kolektory do buforowego podgrzewacza. Rodzaj zasobnika lub wymiennika ciepłej wody powinniśmy wybrać, biorąc pod uwagę źródło ciepła. Najnowocześniejsze urządzenia współpracować będą zarówno z instalacją c.o., pompą ciepła, jak i kolektorami słonecznymi.