Oprócz tego, że producenci nie będą odtąd dostarczać na rynki UE klasycznych urządzeń techniki grzewczej – w odniesieniu do kotłów gazowych dostępne będą jedynie konstrukcje kondensacyjne, zmienia się coś jeszcze. Dyrektywa ErP dotyczy też oznakowania energetycznego. De Dietrich odpowiada na najczęściej zadawane pytania o etykiety i zawarte na nich informacje.
Od 2008 roku celem polityki środowiskowej realizowanej przez Unię Europejską jest zwalczenie zmiany klimatu. Równocześnie dąży się do rozszerzenia wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Celem jest redukcja emisji gazu cieplarnianego o 20% do 2020 roku. W tym kontekście Komisja Europejska umieściła dyrektywy Ekokoncepcji, zwane zwykle Ekoprojektem i Oznakowaniem energetycznym, które ustalają pewne ograniczenia dla zredukowania wpływu na środowisko produktów zużywających energię, przez cały okres ich użytkowania. Narzucają one producentom rozwój nowatorskich produktów w dziedzinie ekokoncepcji i pragną zmienić postawę konsumentów odnośnie energii. Jednym z założeń Dyrektywy ErP jest wprowadzenie oznakowania energetycznego na urządzeniach grzewczych i zbiornikach magazynujących wodę. Etykieta będzie znajdowała się także w materiałach technicznych i marketingowych.
Począwszy od września 2015 r. etykieta z oznakowaniem energetycznym jest dołączana do wszystkich urządzeń grzewczych, których moc nie przekroczy 70 kW i podgrzewających wodę o pojemnościach do 500 litrów.
Głównym celem wprowadzenia Oznakowania energetycznego jest zapewnienie nabywcom dokładnych, rozpoznawalnych informacji o efektywności energetycznej i zużyciu energii przez wybierane przez nich urządzenia. Zapewni to użytkownikom informację, której potrzebują dla dokonania wyboru najbardziej efektywnego rozwiązania. Jakie informacje są zawarte na etykiecie? Na etykiecie znajduje się nazwa producenta, nazwa urządzenia i modelu, informacja o sprawności energetycznej, mocy cieplnej, poziomie hałasu, ilości ciepłej wody wykorzystywanej dziennie (w przypadku urządzeń podgrzewających c.w.u.), a także dodatkowo informacja o obecności urządzenia regulacji pogodowej lub wewnętrznej czy możliwości produkcji energii elektrycznej.
Oznakowanie energetyczne dzieli urządzenia grzewcze według skali od A (A+++ dla ogrzewania i A dla c.w.u.) do G. Wysokie klasy energetyczne są zarezerwowane dla produktów korzystających z odnawialnych źródeł energii oraz tzw. układów hybrydowych. Im wyższa klasa energetyczna, tym lepiej dla odbiorcy, który zyska pewność, że inwestuje w urządzenie ekonomiczne i zarazem ekologiczne.
Po pierwsze, im wyższa klasa energetyczna, tym bardziej ekonomiczne i ekologiczne urządzenie. Im niższe roczne zużycie energii, tym lepiej dla portfela przyszłego użytkownika. Niższy poziom hałasu zapewni większy komfort korzystania z urządzenia. W przypadku urządzeń do c.w.u. warto zwrócić uwagę na piktogram informujący, dla jakiego przeciętnego zużycia ciepłej wody przewidziano to urządzenie (skala od M do XL) – warto zachować równowagę między komfortem korzystania z c.w.u. a kwestiami ekonomicznymi.
Obowiązek dostarczenia do użytkownika dokumentacji wymaganej przez Dyrektywę ErP spoczywa na dostawcy urządzenia do użytkownika, czyli na instalatorze lub hurtowni. Jeśli jest to urządzenie lub pakiet występujący pod jednym numerem referencyjnym jednego producenta, wówczas wszelka dokumentacja jest dostarczana staraniem tegoż producenta. Jeśli dostawca dostarcza kilka pozycji, to sam zobowiązany jest do przekazania dokumentacji pakietu, korzystając z cząstkowych dokumentacji producenta (producentów), wypełniając kartę zestawu oraz emitując odpowiadającą zestawowi etykietę energetyczną.
Firma De Dietrich przygotowała narzędzie on-line dla sprawnej kompletacji dokumentacji wymaganej Dyrektywą ErP. Jest to narzędzie głównie dla instalatorów, ale dostęp do niego jest otwarty dla wszystkich chętnych. Narzędzie kalkulacyjne posiada bogatą bazę danych i pozwala na: