O rozliczaniu ciepła gdy zainstalowano podzielniki – co mówią przepisy?

Konieczność rozliczania ciepła zużytego przez różnych użytkowników występuje przede wszystkim w budynkach wielolokalowych, w których różne lokale używane są przez różne osoby lub stanowią własność różnych osób, przy czym umowę o dostawy ciepła do całego budynku (lub kilku budynków) zawarł z dostawcą (przedsiębiorstwem energetycznym) właściciel lub zarządca budynku (a użytkownicy poszczególnych lokali nie zawierali z dostawcą osobnych umów na dostawy ciepła do ich lokali).

Dlatego dalsza część tekstu będzie się odnosiła do takiej właśnie sytuacji, występującej m.in. w spółdzielniach mieszkaniowych, wspólnotach mieszkaniowych i w budynkach wielolokalowych, których właściciel wynajmuje różne lokale różnym osobom.

Do rozliczeń ciepła w budynkach wielolokalowych odnoszą się wprost przepisy art. 45a ustawy z 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.).

W świetle art. 45a ust. 8 tej ustawy, koszty zakupu ciepła do budynków, w których są lokale mieszkalne i użytkowe, rozlicza się w części dotyczącej ogrzewania, stosując metody wykorzystujące dla lokali mieszkalnych i użytkowych wskazania:

•    ciepłomierzy,
•    urządzeń wskaźnikowych niebędących przyrządami pomiarowymi, w rozumieniu przepisów metrologicznych, wprowadzonych do obrotu na zasadach i w trybie określonych w przepisach o systemie oceny zgodności.


A w przypadku, gdy nie zainstalowano ani ciepłomierzy, ani ww. urządzeń wskaźnikowych, koszty zakupu ciepła rozlicza się, biorąc pod uwagę powierzchnię lub kubaturę tych lokali, a dla wspólnych części budynku wielolokalowego powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni, lub kubatury zajmowanych lokali. (Co oznacza, że w świetle tego przepisu, koszt zakupu ciepła przypadający na części wspólne należy dzielić na poszczególne lokale proporcjonalnie do ich powierzchni lub kubatury).

Natomiast w części dotyczącej przygotowania ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie przez instalację w budynku wielolokalowym, koszty rozlicza się, stosując metody wykorzystujące albo wskazania wodomierzy ciepłej wody w lokalach (jeśli są one zainstalowane), albo liczbę osób zamieszkałych stale w lokalu.

Podzielnik ciepła jest w świetle omawianych przepisów urządzeniem wskaźnikowym niebędącym przyrządem pomiarowym w rozumieniu przepisów metrologicznych (albowiem nie mierzy on faktycznego zużycia, a służy, zgodnie z nazwą, do dokonania podziału kosztów pomiędzy poszczególnych użytkowników).

Zgodnie z art. 45a ust. 9 Prawa energetycznego, to właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku, uwzględniając współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające z położenia lokalu w bryle budynku przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowych warunków eksploatacji budynku określonych w odrębnych przepisach — tak, aby wybrana metoda stymulowała energooszczędne zachowania oraz zapewniała ustalanie opłat, w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej.

Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego – zgodnie z art. 45a ust. 10 Prawa energetycznego – powinien wprowadzić wybraną metodę, w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku, zwanego dalej "regulaminem rozliczeń"; przy czym regulamin rozliczeń podaje się do wiadomości osobom korzystającym z poszczególnych lokali w terminie 14 dni od dnia jego wprowadzenia do stosowania.

Ponadto art. 45a ust. 11 Prawa energetycznego mówi, że w przypadku gdy właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadził metodę rozliczeń (o której mowa w ust. 9) wykorzystującą ciepłomierze i urządzenia takie, jak podzielniki ciepła, użytkownicy poszczególnych lokali (o których mowa w art. 45a ust. 2 Prawa energetycznego) obowiązani są udostępnić swoje pomieszczenia w celu zainstalowania lub wymiany tych ciepłomierzy i urządzeń oraz umożliwić dokonywanie ich kontroli i odczytu wskazań w celu rozliczania kosztów zużytego ciepła w tym budynku.

Dodatkowo, art. 45a ust. 12 Prawa energetycznego mówi, że w przypadku stosowania w budynku wielolokalowym metody rozliczeń wykorzystującej wskazania urządzeń wskaźnikowych niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, regulamin rozliczeń powinien dopuszczać możliwość zamiennego rozliczania opłat za ciepło dla lokali mieszkalnych lub użytkowych na podstawie ich powierzchni lub kubatury oraz określać warunki stosowania zamiennego rozliczania.

Przytoczone przepisy pozwalają więc właścicielom lub zarządcom budynków wielolokalowych dokonać wyboru metody rozliczania kosztów zakupu ciepła pomiędzy poszczególnych użytkowników (poszczególne lokale), ale choć metody te mogą być różne, to każda ze stosowanych metod powinna być zgodna z określonymi w tych przepisach wymogami. Także sposób wprowadzenia wybranej metody (w formie „regulaminu rozliczeń” i za powiadomieniem użytkowników w określonym terminie) powinien być zgodny z art. 45a ust. 10 Prawa energetycznego.

Oznacza to, że użytkownicy lub mieszkańcy lokali położonych w budynkach wielolokalowych, którzy nie zawarli z dostawcą (przedsiębiorstwem energetycznym) umów o dostawy ciepła bezpośrednio do ich lokali, powinni zostać przez zarządcę lub właściciela budynku powiadomieniu o wprowadzeniu „regulaminu rozliczeń”, a także powinni się z nim zapoznać (m.in. w celu sprawdzenia, czy jest on zgodny z przepisami, o których była mowa wcześniej. Albo w celu dokonania wyboru, o którym mowa w art. 45a ust. 12 Prawa energetycznego.

Źródło: www.minigo.pl

Portal poświęcony mieszkalnictwu, nieruchomościom i gospodarce miejskiej.